bundan tam 18 sene evvel, sene 99. daha 5 yasindayim ama o yaşta okula basladim, olaylarin farkındayım yani. rahmetli dedem bir sabah ansizin vefat etti, hic beklemiyorduk. bilsek arap yarimadasindan imam cagirirdik zira imam yok memlekette.
düşünün mahallemizin kilisesinin papazı ezan öğrenmiş o okuyor ezanı muslumanlar mağdur olmasın diye, o derece bir imam kıtlığı var cehape yüzünden.
neyse bulucaz bir care dedik, yukledik meftayi cenaze aracina. cenaze aracı önde biz arkada gidiyoruz, o zamanlar elf petrol var bizim orada baya şekilli bir yerdi, sonra total ile birleşmiş total olmus o elfler hey gidi. neyse burada bir araba yikama yeri vardı, böyle kocaman dönen firfirlar yikiyordu arabayi, cok severdim hep orada yikatirdim arabayi, bana dogaustu bir icat gibi gelirdi o. O firfirlari gorunce o an aklimda simsekler cakti ve dedim ki "baba baba dedemi burada yikayalim mi ?".
ilk basta fikir skandal gibi gorunse de caresizlikten herkes kabul etti, sonra rahmetliyi çıkardık tabuttan, yatırdık duzgunce, o firfirlar onu güzelce bir yikadi, pamuk tikama olayi bize kaldi mecbur ama buna şükür yine de dedik.
üstün zekam sayesinde atlattık bu olayı ama içimde ukte kaldi bu olay. cenaze ve benzinlik gorunce aklima hep dedem gelir, rahmetli dedem huzur içinde uyu.
