ben küçükken bunu hep bir şeylere söz verdiği anlar olarak algılardım. mesela beni çanakkale ye götürme sözü vardı, çünkü okul gezilerine katılmama izin vermiyordu. ben de diyordum ki "vayy babam beni hem bırakmak istemiyor, hem de şu an olmasa da bu isteğimi önemsedi ve söz verdi."
büyüyüp de hala o sözler yerine getirilmeyince aslında geçiştirme olduklarını anlıyor insan.
edit: geçtiğimiz yaz abim "seç valeria, antalya mı çanakkale mi? beraber gidip bi kaç gün kalıp döneceğiz" dedi. sırf bu yüzden çanakkaleyi seçtim. hatta kapak resmim de o gezidendir. benim için derin anlamı var. inanma valeria diyor inceden inceden, öyle kim söylerse söylesin her duyduğuna inanma.
