Önce aileler bozuldu kimse kusura bakmasın.
Daha ilkokula yeni başlamıştım. Komşunun büyük kızına görücü gelmiş. Kızın annesine oturmaya gitti komşu bir kaç hanım. Tabii annem beni de sürüdü yanında. Konuşulanlar ilgimi çekmese de kulağında kalan şu cümleyi büyüyüp de belli bir yaşa gelene kadar çok duydum. Sonra ardı arkası kesildi.
- eee oğlan ne iş yapıyormuş, helalinden mi kazanıyormuş?
Sonra zengin olsun da parayı nerden nasıl kazanırsa kazansın düsturu yerleşince evlatlar da bu bozulmadan nasibini aldı.
Namus yediğin ekmektedir. Ekmeğine göz yaşı, kan, kul hakkı bulaşırsa ne huzur kalır ne bereket.
Nasıl, ekmeğini helalinden kazanmak önemli miymiş tontişler?
