dün biraz türk sineması ne alemde diye youtube'da gezinirken melisa sözen ve mert fırat'ı görünce izleyeyim dediğim bir film oldu kendisi. her iki oyuncuyu da çok severim açıkçası. üzücü olan şey ise konusunun ve senaryonun gerçekten klişe ve bıktığımız erkek kesimini anlatıyor olması.
mesela ben artık eski ilişkilerinde aldatılan ve bunu atlatamayan erkeklerden çok sıkıldım ya da filmdeki gibi sevgilisi ölüp diğer kızların tüm hayatının içine eden erkeklerden de çok sıkıldım. madem atlatamadın ilişkini girme başkasının hayatına? sevgili olma? çok basit bu tarz şeyler ama benim bağlanma problemim var deyip havalı tavırlar sergilemek, insanları üzmek hoşlarına gidiyor herhalde.
yukarıda bahsettiğim erkek tipi güzellemesi yapılan filmleri sevmiyorum ve sevmeyeceğim. çünkü kötü bir şeyin güzellemesinin yapılması o tipte insanları arttırıyor ve gerçekten bitmek bilmeyen bir "ıssız adam" sendromu çıkıyor ortaya.
(not: ıssız adamı beğenmiştim, en azından adamın bağlanma problemi açısından bahanesi yoktu. sadece gavattı.)
