Orjinali " property is theft " olan Proudhon aforizmasıdır. Velhasıl Nietzche aforizmaları gibi kelamı güzel içi boş olan bir sözdür . Sınıflı toplumların olduğu her yerde ve her çağda mülkiyet vardır. Ha şöyle deseydi içini doldurabilirdi belki. Mülkiyet burjuvazi(sermaye)sınıfının , aristokratların ve kralların elinde hırsızlıktır. Üreten işçi sınıfının elinde paylaşmaktır. O zaman belki anlaşılabilirdi. Ancak hem kurucusu olduğu anarşizm hem de bu yüzeysel yaklaşımın o dönemde henüz Marksizmin salt bir eleştirisi olarak ortaya çıkan bir düşüncenin ürünü olduğundan en başta kaybetmeye mahkum bir muhalifin belki de ağzından çıkan tek güzel söz. Anarşistler marksistler ile çatışıp kendi bireysel özgürlüklerini savunmak yerine işçi sınıfı ile birlik olup sermaye sınıfına karşı mücadele etmiş olsalardı ve öcü gibi gördükleri o proleterya diktatörlüğünün sermaye diktatörlüğünden farklı olduğunu idrak edebilselerdi bugün liberalizmin iğrenç kuyrukçuluğunu yapıp troçkist bir tavırla işçi sınıfına saldıran bir tutumda bulunmazlardı. Bunu başaran sendikalistler ve anarko-komünistler de mevcuttur. Diğer anarşistlerin yaptığı tek şey özgürlük kavramının at gözlüğünü takmak olmuştur .
