"işsizlerin siyaset konuşmasını yasaklayarak" cevabına sahip sorucuktur. adamlar oy verdikleri partiye ucu dokunmasın diye sürekli elhamdülillah dediklerinden bir süre sonra kendileri de alışıyorlar sanki her şeyleri çok iyi gidiyormuş gibi hissetmeye. her şeyi iyi zannettiklerinden ses çıkartmıyorlar hiçbir şeye. onlar ses çıkartmayınca hükümetler sanki işsizlik yokmuş gibi davranıyor. mesele sonuca bağlanacağına löpçük gibi olduğu şekilde kalıyor.
işsizliği bitirecek olan hükümetlerdir ancak halk sessiz kalıyorsa hükümetler o kanala ağırlık vermez bugünkü gibi boş işlerle uğraşır durur. yüzde 15 i geçti ülkedeki işsizlik oranı çık sokağa sor tek tek duruma isyan eden 1000 kişiden 1 kişi bulursun ancak. kafalar yerinde değil çünkü siyaseti çıkartacaksın her şeyden evvel bu insanların zihinlerinden. şükretmek önemli ama goy goy için değil sağlığın için edersin ailen sağ diye edersin çoluğun çocuğun var diye nefes alıyorsun diye şükür edersin. evine ekmek götüremiyorsan öncelikle nedenlerini sorgular çözüme kavuşturur sonra bol bol şükür edersin ancak önce problemi sana verilen beyin ve beden ile çözmen lazım. velhasılı her şey vatandaşın kendisinde ve zihninde başlıyor ve bitiyor. sen sessiz kalırsan başkaları senin hakların için ses çıkartmaz sen bir şeyler yapmazsan kimse senin için yapmaz.
