keane'nin son zamanlarda tekrar bana saran en sevdiğim parçalarından biri. bu şarkı bana şarkının ilk çıktığı yılları hatırlatıyor. o yıllar da güzel yıllarmış, hemen bunu fark ettiriyor. ardından o yıllardan iyice raydan çıkmış bugüne bakıyorum, şarkı beni daha da hüzünlendiriyor. gün batımında batan güneşi balkondan izlerken, bu parça aklımda çalıp duruyor. insanı efkarlandırıyor bu durum. en sonunda da "Now there's nothing left to say" diyorum.
