"andımız" denilen ayrıştırıcı, dışlayıcı safsatayı hiç okumadım. hayatımda 1 kere bile açtığı yolda gösterdiği hedefe ilelebet yürüyeceğime şerefim üzerine and içmedim.
ki beni en çok üzen şey;
fikir özgürlüğü, bilmem ne bik bik öten insanların; küçücük çocuğa başörtüsü giydirmek çocuk tacizidir diyenlerin ağzından 1 kere bile "7 yaşındaki çocuğu; haftada 5 gün bir şeye şerefi üzerine yemin ettirmek yanlıştır" dediklerini duyamadım.
çocuk 7 yaşından 12 yaşına kadar yılda 250 kere aynı şeye and içiyor. bu beyin yıkamak değildir de nedir?