acildeki doktorun, önce kbb'ye görünün acilse bize gönderirler dediği, kbb servisinin ise en erken bir haftaya randevu verebiliyoruz dediği hastane. döndük geri işe geldik, çalışıyoruz elhamdülillah.
durum aynen bu. tamam biraz ısrar etseydim, türlü çeşit takla atsaydım muayene olurdum. derdimi anlatmak için hasta canımı niye yorayım be? hastayım ben hasta... keyfimden gelmedim hastanenize. senin için oraya git demesi kolay, oranın ne diyeceğini de bile bile...
gülümseyerek teşekkür edip ayrıldım hastaneden, bir sigara yaktım, bir ıslık tutturdum. dedim ki kendime "oğlum nevai, ölsen bakarlardı elbet, insanlık ölmedi ya! demek ki ciddi bir şey yok, git işine çalışmaya bak..." Allah çalışanı sever!
