ilkokul 3.sınıftaydım. Aytekin isimli bi hocamız vardı. Biraz şiddeti seven bi hocaydı. Öğrencinin biri hocayı kızdırdı. Hangi kafayla bilmiyom ama hoca ayağından ayakkabıyı çıkarıp çocuğa atacam diye kızın kafaya atmıştı. Kız ayakkabıyı kafasına yiyince kafasını koruyacağım diye ani bi hamle yaparak kafasını duvara sertçe vurdu. Öyle bi vuruştur ki kız olduğu yerde bayıldı. Hemen ambulans çağrıldı. Kızın bilinci kapalı haldeyken ambulansa bindirilirken ambulansla gelen hemşireden birisi dişlerinin arasında ölmüş diye söyledi. Zaten çıt çıkmayan sınıfta buz gibi soğuk hava oldu. Hoca masasına oturmuş kara kara düşünüyordu sanırım çok hatırımda değil hocanın naptığı ama O an şok içinde herkes birbirinin suratına bakıyo. Herkes bişey diyecek ama kimsenin ağzından tek bir kelime çıkmıyo. Sedyeye yatırıldı ve aşağı doğru götürülmeye başlandı ama tüm sınıf peşinde. Ambulansın bagajı açıldı ve kızı koymaya başladılar. ama o an ilginçlikler bitmiyodu. Kızın ailesi nerden haber aldı bilmiyorum ama ambulasla gelenler ambulansa merve'yi koyarken geldiler başımıza. O an merve'nin suratını kanlar içinde görünce sinir krizleri geçirmeye başladılar. o an merveyi bırakıp Hemşireler ailedeki kadınlarla ilgilenmeye başladılar. O an çocuğun biri sonradan amcası olduğunu öğrendiğim kişiye sanırım olayı anlatmış. Amcası sen misin lan o orospu çocuğu diye bi sinirle aytekin hocanın üzerine yürümeye başladı. ilk gelirken bi yumruk salladı. Hocanın o an çıkardığı ses hala kulaklarımda. HOca yediği o yumruktan sonra sersemlemiş halde ne olduğunu anlamaya fırsat bırakmadan amcası sağlam bi tekme salladı ve aytekin hocamız o an olduğu yere yıkıldı ve karnına aldığı darbeden sonra yerde kıvranmaya başladı ama merve'nin amcasının hırsı bir türlü geçmiyordu. Hoca yerde kıvranırken bu yerlerde bişey aramaya başladı. Herkes o anın heyecanıyla ne yapmak istediğini anlamamış durumda sadece amcasını izliyo. Tabi biz o anın korkusuyla ağlamaya sağa sola kaçışmaya başladık. Bu sırada mervenin amcası yerden aldığı çelik sopa buldu ve hocaya girişmeye başladı. ailesinden olan diğer kişiler de o ara koşarak gelmeye başlıyodu okulun bahçesine. Amcasının hocayı giriştiğini gören diğer gelen kişiler noluyo bile demeden hocaya girişmeye başladı. Kimse araya giremiyo korkusuna ama ORtalık çocuk ağlamasından geçilmiyo ama. Arkasından sopalı adamı çekiştirmeye çalışana sopayla vurup yere yatırıyor. O derece hırslı ve gözü kararmış şekilde hocayı yerde yüzü gözü tanınmaz hale gelene kadar dövmeye başladı. Adam artık yüzündeki şişliklerden dolayı nefes alamaz hale geldi. O ara polis karakolu okulun hemen üst tarafındaydı. Polisler geldi ayırmaya çalışıyo ama nafile. Polis son çare olarak okulun bahçesinde 3-4 el havaya ateş etti ve kavgayı ayırıp hocayı gelen ambulansın içine bindirip gitti. Bu arada o ambulans kız için gelen ambulanstı. Kız öldüğü ve hocanın durumu kritik olduğu için kızı indirdiler ve hocayı alıp gittiler. Kavga gürültünün üzerine bir de polislerin ateşleri okuldaki tüm öğrencileri bahçeye indirmişti. Bahçede gözlerinin altından, ağzından kan gelen sınıf arkadaşımız yerde yatıyo ve tüm öğrenciler başında. Hemen çarşaf gibi bişeyle üstünü örttüler ve öğrencilerin hepsini okuldan tahliye ettiler. 1 yıl psikolpjik destek aldım. O ara okula gidemedim. Ondan sonra öğretmenlik mesleğinden nefret etmeye başladım. Bi daha da o andan sonra okulla hep aramda bi mesafe oldu. Artık eskisi gibi sınıfa girememezlik yapmıyorum ama her sınıfa girdiğimde o olay gözümün önüne geliyo. Bir çok sınavdan çığlık atarak çıkmışlığım vardır. Allah kimsenin başına vermesin.
