aynı cinsiyette bulunan iki kişinin, birbirini sevdiğine karar vermesi, bunu ölümsüzleştirmek adına, toplumumuzda heteroseksüel bir ilişki için gayet normal sayılan ve "evlenme" şeklinde tabir edilen; evlerin, hayatların, paranın paylaşıldığı bir yaşam kurmuş olma işidir.
Dünyanın bazı yerlerinde Bu kişiler, eğer ister ve ona faydalı olacağına inanırlarsa ilgili kurumdan bir çocuk evlat edinip (uygun araştırma, denetim ve takip çerçevesinde), ona bakabilir; bir çocuğun ebeveyni olabilirler. Fakat toplumun büyük kesiminin sahip olduğu homofobik tavır ve genel sürü morali, bu insanların evlat edinememesi gerekliliğine dikkati çekerken; eşcinsel kişilerin evlenme istekleri dahi büyük bir aşağılama ve alayla karşılanır.
Çocuk esirgeme Kurumu'nun çocuk psikolojisine, beden bütünlüğüne ve insan haklarına gösterdiği özenin ortada olduğu günümüzde; uygun araştırma, takip, denetim çerçevesinde eşcinsel bir çifte teslim edilen çocuk; 18 yaşına gelir gelmez kapının önüne koyulacağının bilinciyle yaşamak zorunda olan, hiç değer görmemiş, sevgi nedir tatmamış ve potansiyel suçlu olarak yetiştirilen bir çocuktan çok daha sağlıklı olacaktır.
henüz eşcinsel evliliğe izin verilmeyen ülkemizde, bunları görebilmek eminim çok uzun zaman alacaktır; ancak (potansiyel!) ahlaki yozlaşmadan korkanlar; o kurumlarda yaşanan sefillik, sevgisizlik ve yoksunluğa gözlerini kapatmayı bırakırsa belki ufak bir adım atılmış olabilir.