çocukluğumuzda mahalledeki bütün toplar tek tek patlayıp, kesildikten sonra topu olan arkadaşı çağırırken, çağrı cümlesinin sonuna koyduğumuz emir. nitekim genelde topu olan (kalan) tek çocuk topu oynamayı bilmeyen, devamlı oyun dışında kalan kişidir ama ne yapalımdır, topsuz kalmışızdır, olsundur...
