en büyük yanlış sanıyorum ki "hayır" diyememektir. çocuğun her isteğine evet diyip bir dediğini iki etmeyen ebeveynlerin, kolaya alışan ve çaba harcamadan her istediğini elde eden çocuklarının ilerki zamanlarda düştüğü hataların sebeplerini anlamada zorluk çekmeleri ve "ah neden böyle oldu bu çocuk?" demeleri işten bile değildir. çocuklarının her isteğini yerine getirerek tok ve mutlu bir çocuk yetiştireceklerini sanırlar. ama insan fıtratındaki doyumsuzluğu göz ardı ederler.
bundan sonra bir de o küçük diyerek çocuklara sorumluluk vermekten kaçınan daha sonra da " bu yaşa geldi hala kendi başına bir şey beceremiyor." diyen ebeveynler de mevcuttur.
hele bir de çocuk okula başladığında ödevlerini not eden ve çocuğun değil de kendi ödevleriymiş gibi okul görevlerini sahiplenen anne-babalar vardır ki bu ebeveynlerin çocukları iyice sorumluluk duygusundan yoksun yetişirler.
maalesef ülkemizde sadece çocuğunun iyiliği için bu hatalara düşer aileler ve asla hata kabul etmezler.
