it kopuk oldum oradan oraya savruluyorum. haritaya dart atiyorum, hangi sehre gelirse oraya gidiyorum. bir is ayarliyorum bir de kalacak yer, nasil yapiyorum bilmiyorum. iki, bilemedin uc ay kaliyorum orada, sonra birdaha dart atiyorum. boyle boyle bir yila yakin sehir sehir gezdim. guzel de deneyim edindim, son gittigim sehirde galiba boka bastim.
beni bu sehirde tutan bir sey var sozluk, ne bilmiyorum, iki ayda cok mu alistim? hayir. guzel dostluklar mi kurdum? yoo. iyi mi kazaniyorum? asla. e ne ulan? ne yani beni burada tutan? alisik degilim ben boyle seylere. giderim, iki ay calisir tasi taragi toplar siktir olup baska bir yere giderim.
cok huzursuzum be sozluk. beni burada tutan seyin ne oldugu konusunda hicbir fikrim yok. kal diyen yok, git diyen yok. bavulumda hala bir yil once ne varsa o, bir de ani niyetine birkac buzdolabi magneti.
kabin memurlugunu birakali neredeyse bir bucuk yil olacak, bu isi neden bu kadar sevdigimi anladim bu bir bucuk yilda. yollari severmisim meger, kalamazmisim ayni yerde, ayni insanlarla. sevemezmisim kimseyi bir omur boyunca. ozlemeyi sevmisim galiba, ayrildigim sehirdeki sokaklari, insanlari, yataklari ozlemeyi sevmisim. annemi bile ozlemeyi sevmisim herhalde, kadini gormeyeli yil oldu.
peki, neden gitmiyorsun ozledigin yerlere? ne bileyim be. hem, hangi birine gideyim?
