herman hesse kitabı. hesse'nin kitaptaki tasvirleri, anlatımı harikuladedir.
"dostlarından birkaçı portrede özellikle bu yüzü sevmişti. söylediklerine göre, burada insanı buluyorlardı karşılarında, ecce homo; ve uygarlığımızın bu geç döneminin yorgun düşmüş, aç gözlü, yabanıl, çocuksu ve kurnaz insanı, can çekişen ve ölmek isteyen avrupa insanı: özlemlerde incelmiş, kötülüklerde hasta düşmüş, yıldızının söndüğü bilmelerin coşkusuyla kanatlanmış, tüm ilerlemelere hazır, tüm gerilemeler için yeterince olgun, tümüyle ateş, beri yandan tümüyle yorgunluk, morfine teslim olmuş bir morfinman gibi yazgıya ve acıya boyun eğmiş, yalnızlaşmış, içi oyulmuş, yaşlı mı yaşlı, hem faust, hem karamozof, hem hayvan, hem bilge, tümüyle yağmalanmış, hırs denilen şeyden tümüyle arınmış çırılçıplak, ölümden çocuksu bir korkuyla dolu yüreği, ölümü ölmeye yorgun bir istekle dolup taşarak."
"herkesin kendine göre yıldızları vardır, dedi klingsor acele etmeden, "herkesin kendine göre bir inancı vardır. ben yalnızca bir tek şeye inanıyorum, o da çöküştür." bir uçurumun üstündeyiz, bir arabanın içinde gidiyoruz ve atlar ürkmüştür. çöküş üzreyiz, biz hepimiz; ölmemiz, ölüp yeniden dünyaya getirilmemiz gerekiyor, bizler için o büyük dönence vakti gelip çattı. dört bir yanda aynı şey: büyük savaş, sanatta büyük değişim, batıdaki devletlerde büyük çöküş. bizim orda, eski avrupa'da ölüp gitti her şey, bizim avrupa'da iyi olan ve bizim kendimize özgü olan her şey öldü; bizim güzel usumuz cinnette aldı soluğu, paramız pul oldu, makinelerimiz ateş etmekten ya da infilak etmekten başka işe yaramıyor artık, sanatımız intihar kimliğine büründü. çöküş üzre bulunuyoruz, dostlarım, böyle yazılmış yazgımız, çing çe'nin müziği yankılanmaya başladı."
