Harper Lee ile Umberto Eco aynı gün öldüler. Biri doksan, öteki seksen dört yaşındaydı...
Birincisi o çok ünlü "Bülbülü Öldürmek" romanının yazarı, öteki gene çok çok ünlü "Gülün Adı"nın.
"Bülbül'ü" okumadıysanız hemen okuyunuz. Otuzlu yıllarda, Alabama eyaleti denilen o ırkçı bataklıkta, haksız yere suçlanan bir zenci sanığı savunma "cesaretini" gösteren bir beyaz avukatı anlatır. işten güçten vakit bulamayanlar(!), aslında okumayı sevmeyenler için de filmi var: Avukatı Gregory Peck oynuyor, ya da asıl adıyla Kirkor Pekmezciyan...
Benim en sevdiği Umberto Eco eseri de "Foucault'nun Sarkacı"dır. Toprağı bol olsun, bütün o üfürükçü "new age" takımıyla öyle güzel dalgasını geçer ki... Tapınak şövalyelerinin hazinesi, ölümsüz Saint-Germain kontu, Rennes-le-Chateau kasabasının sırrı, olmayan illuminati örgütü, falan filan....
asıl konuya gelirsek "en sevilen ve takdir edilen yazar olmak" için, kitap yazarlarının önünde iki yol vardır;
Ya, daha önce söylenmemiş, dillendirilmemiş yeni şeyler söylemek...
Ya da, daha önce belki söylenmiş olan şeyleri, yepyeni, hiç denenmemiş biçimlerde söylemek.
Bunların ikisini birden başarırsan, yani hem bilinmeyen şeyleri hem yepyeni kalıplarla anlatırsan "büyük eser" doğuyor ve sana da büyük yazar diyorlar.
