Sonsuza kadar evet hem de. Eşime saygı duyardım, her zaman yanında olurdum, onunla hem çocuk hem olgun olurdum, yeri gelir babası gibi korur, annesi gibi ilgilenir, çocuğu gibi mizmizlanir, kardeş gibi kavga eder, en yakın arkadaş gibi dert dinler, eş gibi yoldaş olurdum. Sadakati olurdum asla gözünü arkada bırakmazdım. Hep arayıp sorardım ve onun iciin her şey göze alırdim. Daima sevgimi hissettirirdim. Onunla bir bütün olurdum. Onunla güler onunla ağlamaktan çekinmezdim.
Ülen şu isveçli bilim adamları beni klonlayip erkek versiyonumu yapsa keşke.
