şahsen ben rahatsız olmuyorum ama azıcık empati yaparak rahatsız olanları anlayabiliyorum. bir şekilde el edip binmişsiniz minibüse. adam güzel güzel türkçe konuşurken yanındaki muavin kürtçe bir şeyler soruyor ve bir anda ikinci dile geçiyorlar. e şimdi sizin yerinizde genç bir kız olduğunuzu düşünün. minibüste tek başınasızın. ben nereden bileyim o adamların benim hakkımda kötü şeyler konuşmadığını veya ne bileyim türlü türlü planlar kurmadıklarını?
türkçe bilmeseler yine anlarım ama bu düpedüz hayvanlıktır. gerçi minibüsçü olup hayvan olmamak zaten büyük bir erdemdir.
