Ne söylesen ne beklesen
Yaradandan ya da kaderimden
Ele geçmez istediğin
uğruna savaş vermediysen
diye başlayan bir şarkı vardir ya hani.
hani bestekarindan daha içli terennüm eden nebahat cehreden dinlenildiği vakit esas lezzetini bulan yemek gibi o şarkı.
hah işte o şarkıda o hissiyat vardir.
birşeyler için ağlayabilmek ve yaşadiğini hissedebilmek.
ne yani hep kahkaha mi insani yasadiğini hissetirir?
eğer birşeyler için gözyasi dökebilmenin yasadiğini anlamak oldugunu anlayamadiysaniz bir zahmet en yakın firina gidin toptan ekmeğini alin. daha hesapli olur.
herneyse değen kişiye ağlanilir, değmeyen kişiye ise anca ve anca sac taratilir mesela.
o da olmadi bir sigara yakılır ve tütmesi kadar vakitte manen öldürülür.
cünkü ölüler anca mezarliktan gecerseniz içinizi parcalarlar.
üzgünüm ki haklıyım,
vel hasıl-ı kelam;
Sanki seni boğar gibi
Sanki yeniden doğar gibi
Sanki zaman zaman ölür gibi
Acısını, çilesini çekmediysen