grangé'ın kan dolu romanlarından biri hatta en kanlısı.
--spoiler--
Kitabın başında bir cinayet ritüelinin içinde uyanıyorsunuz. Reverdi arınma odasında, karşısında kurbanı ve siyah kan. Bu sayfaları kitap bittikten sonra tekrar okumak gerekiyor. Çünkü tüm cinayet ritüelini öğrendikten sonra sahne çok daha netleşiyor. Bıçak ile açılmış kesikler, kanamanın durması için sürülen yoğun bal, kanın tekrar akması için kullandığı mum ve oksijen tüpü.
ilk bölümde ayrıca marc'ın kısa hayat hikayesi anlatılıyor ama detay verilmeden. Bu abimizin en parlak dönemi paparazilik yaptığı dönem, fakat çok uzun sürmüyor. Hayatında iki tane dönüm noktası oluyor. birincisi kankasını okul zamanı intihara kurban vermesi, ikincisi ise sevdiği kadının parçalanmış cesedini bulduğu an. Kitabı okuyanlar bu konuda nasıl bir ters köşe olduğunu bilirler, oraya değinmeyeceğim.
Tabi ki Hatica. Eşsiz bir güzellik ile tasvir ediyor grangé onu. Boyu, posu, endamı esmer bomba tam anlamıyla. Olay örgüsü o kadar güzel işlenmiş ki hatica'nın hikayesiyle marc'ın araştırmalarının kesişme anı şaşırtıyor okuyucuyu. Sonrasında marc'la beraber cinayetlerin peşine düşüyoruz, her seferinde bir adım daha yaklaşıyoruz. Okurken sadece cinayetin işlenişini öğrenmekle kalmayıp, hissediyoruz. Bir bakıma reverdi oluyoruz o sayfalarda.
Can sıkan bir nokta ise reverdi'nin kaçma anı. Biraz fazla zorlama olmuş. Ayrıca reverdi'den gelen ipuçları marc gibi birisinin bu kadar kolay çözebileceği şeyler değildi. Evet dediğimiz gibi reverdi hapishaneden kaçıyor ve marc ile hatica'nın peşine düşüyor. Onları bulması ise marc'ın tahmininden kısa sürüyor ve o artık tutsak düşüyorlar. o sırada reverdi'nin annesi ile ilişkisi, neden kötü tarafı seçtiği tamamen gün yüzüne çıkıyor. Şaşırtmayan kısım ise kahramanlarımızın reverdi'nin elinden kurtulmaları oluyor.
Peki Reverdi öldü mü?
işte bu soru kitabın finaline kadar sırrını koruyan kısım? Grangé'dan bahsediyoruz ve yazarımız yine şaşırtmacalara doymuyor. Size verebileceğim cevap Reverdi ne ölü ne de diri...
--spoiler--
Son olarak okunası ve akıcı bir grangé eseri, okunmadan ölünmemesi gerekir mi? evet okumanız lazım.
