canın yanarken acıdan, özlemden...
hiç unutamam ki, nasıl geçecek, yaşamaya nasıl devam ederim..
her şey bu kadar anlamsızken.
artık hiçbir yerde o yokken, ama yine de hep varken...
sürekli uyumak isterken
derken...
birgün bir şeyle uğraşırken son yarım saattir aklına gelmediğini fark eder, afallarsın.
sonra bu yarım saat, zaman geçtikçe bir saat olur, sonra bir gün, sonra bir hafta...
unutur musun peki?
acın geçer.
alışırsın da.
peki bu unutmak mıdır?