Ukrayna'da bir "kapitalizm karşıtı kadınlar" örgütü; adı Femen.
Bu kadınlar en son isviçre'ye, Davos'a gidip (Ukrayna kapitalizmi sayesinde artık pasaport alabiliyorlar!) ve gösteri yapmışlardı.
içeride Avrupalı kapitalistler derin mevzular üzerinde konuşurken, bunlar da onları protesto etmek için soyunmuşlardı.
Soyunmaları "kapitalistlere gününü gösterme" dürtüsünden mi yoksa "erkeklere orasını burasını gösterme" dürtüsünden mi kaynaklanıyor, ben bilemem.
Bu kadınlar güzelliklerine güveniyorlar ki soyunuyorlar. (Yakından baktım, hiç de fena değiller, incecik genç kadınlar, sıfır yağ, fındık meme, uzun bacak.)
Bu kadınlar bünyelerine de güveniyorlar ki kar altında soyunmaktan korkmuyorlar.
Vallahi bizim liberal aydınlar da protesto için soyunsalar ya çift taraflı sulu zatürre olurlar ya da polis tarafından "halkın göz zevkini bozdukları için" tutuklanırlar.
Ukraynalı hanımlar göbeklerine de çeşitli sloganlar yazıyorlar; "Sizin yüzünüzden fakiriz" gibi.
Türkler olayın üstüne atlar çünkü hem kadınlar yarı çıplak (belden aşağıda Amerikan kapitalizminin ürünü blucin) hem de solcu. Bir taşla iki kuş: hem seks var hem sosyal içerik.
Peki bizim protestocu hanımlar niçin soyunmazlar acaba?
Hem solcu olup hem de "örf ve adetlerimize" saygılı oldukları için mi yoksa güzelliklerine güvenemedikleri için mi?
Hanım hanım, bir yerleri basıp güvenlikçi tartaklamak değil, gerektiğinde kıçını açmaktır marifet! Aç ki basın sana da haber değeri versin.
Gene yakından baktım (bulduk ya, bakarız elbet), Ukraynalı hanımların en büyüğü taş çatlasa otuz yaşında falan...
Yani, komünizmi yaşamamışlar. Gorbaçov döneminde okula bile gitmiyorlardı, çoğu da henüz doğmamıştı. Yaşamış olsalardı, böyle uluorta soyunmaya kalkan kadınlara Ukrayna'da polisin neler yaptığını da bileceklerdi.
Hanımlar kapitalizme karşılar. Böylece Amerika'daki kardeşleriyle birleşiyorlar: Wall Street'te iki protesto gösterisi olunca bazı ahmaklar "Amerikan kapitalizminin sonu geldi" diye sevinirler hemen. (Seçimi Clinton ya da Obama kazanınca "Amerika'da sosyaldemokratlar iktidara geldi" diye sevindikleri gibi.)
Bu tür gösteriler, magazin malzemesi olmaktan öte hiçbir yere varamazlar.
Çünkü örgütlü değillerdir, bu bir (üç kadının kendi arasında birleşmesi örgüt değildir), organize değillerdir, iki (belli bir merkezden yönetilmezler.)
Üçüncüsü de, protestodan, yani "olumsuzlamadan" öte bir fikir ürünü değildirler. Kapitalizmi yıksalar yerine ne koyacaklarını bilemezler, apışır kalırlar.
Yani, Avrupa ve Amerika gençliğini "Öfkelenin!" adlı kitabıyla birbirine katan düşünür merhum Stephane Hessel, mezarında gülümseyecek ve torunları ahir ömründe para üzerine para kazanmış olacak, kırk beş yıl öncesinin "egzantrik Marksist'i" Herbert Marcuse kadar bile sonuç alamayacaktır.
Bence sakınca yok ya, bin karı soyunsun (yani bin çiçek açsın), bin fikir yarışsın anasını satayım!
