gerçekten enteresan bir durumdur. burada öyle alelade bir sahiplenme söz konusu değildir. yani alışmışlığın dışında sevişmişlik de vardır. bütünleşmek, benimsemek vardır. bazı giysilerinizi paylaşabilirsiniz kardeşinizle, arkadaşınızla falan ama bazısı vardır ki o sadece size hastır, asla paylaşmazsınız.
o giysilerin üzerinde yaşanmışlık, kader ortaklığı vardır; teniniz vardır, kokunuz vardır. adeta karakteriniz ona da geçmiştir. benim gri bir tane badim var ki onu kendim gibi severim. o ben demektir çünkü. beni ifade eden, benden bir parça. o yanımdaysa evde de olsam yurt odasında da olsam fark etmez; ama dolabımı açtığımda onu görmeliyim.
görüyorsunuz ya, o kadar yalnızız ki kıyafetleri dost belliyoruz. ah dünya, sen nelere kadirsin! ey tanrım, bunu bizlere neden yaparsın? kurban olayım sana.
