anneyle yemek yapmaktan daha çok zevk veren iştir. çünkü hiçbir şeyin yerini bilmemesi, yemeğin içine neyi ne kadar koyacağını bilmemesi ona müthiş bir sevimlilik katar. "bırak, ben yaparım" denmesine rağmen inadım inat götüm iki kanat misali yapmaya devam eder. ama sonunda pes eder, salatayı kim yapacak diyip dur ben iki dakikada yapayım diye devam eder ki, zaten o salatayı yapana kadar yemek şahsım tarafından yapılmıştır bile.**
