amerikan film kliseleri'nin adamı kusturan hâli. o da kadar iğrençtir ki kültür ihracı ters teper. üzerinize uygulan yoğun tazyikli kültür emperyalizmi erozyonu birden tuzla buz olur. amerikan filmlerinden öğrendiğiniz ne varsa hepsini aynen iade edersiniz. bir saniye. aynen değil. neden? çünkü kusarken organlarınız da çıkar meydana. o derece şiddetlidir yani. hasılı sevmiyorum arkadaş öyle artistik ayakları, her boku ben bilirim, ben en iyiyim mesajlarını. elinizde bir sihirli değnek dokunduğunuz şeyi uçuruyorsunuz değil mi?
bir patlama olayı var. bir kaç ekip gelir. doğal olarak bir bok beceremez. bizim dört kişilik (biri her zamanki gibi kız) gelir ve olaya el koyar. tevazuya bakın ki şöyle başlar:
- tamam herşeyde iyi değiliz ama biz amerikalılar bu işte çok iyiyiz.
(işte seyirci tam burda kusmaya başlar...)
ha bir de alakasız öpüşme sahneleri. nerden nasıl çıktığı mechul, tamamen melemene pul biber hesabı dökülen eklentiler. ah ülen ah. bir boku beceremiyorsunuz. sizi gibi pragmatist, kapitalist, emperyalist coniler.
