sen sokaktasın, küçücüksün daha. aşk nedir bilir misin ki...
sen daha ilk okula bile başlamamışsın, yolunu gözlediğin abi üniversitede.
ama hiç senin abin gibi değil. dövmüyor seni, dalga geçmior seninle.
bi evden çıkarken görüyorsun, bi de eve girdiğini.
balkonlarda birbirine bakıyorsa değmeyin keyfine.
sen sokakta ip atlarken ola ki dikkatini çekti, kafana şöyle bir dokunup gülümsedi.
dünyalar senin oldu dimi?
bide "naber fıstık" dediyse senden iyisi yok, bir ay gider artık bu sana.
daha başka ne hayalin olur ki onunla ilgili, en fazla misafirliğe gidersiniz onlara, biraz daha fazla görürsün, daha yakından. dudağında annenin ruju,yanaklara da hafif pembelik verilmiş, en sevdiğin elbisen üzerinde...
aşk kirlenmedi ki daha senin içinde. senin karnına ağrılar girmiyor ki onu görünce yalnızca merak oluyor gelip saçıma dokunup mu geçicek yoksa tebessümle mi kalıcak diye...
senin aşkın canını acıtmaz ki, bisikletten düşünce acır canın.
acının tanımı odur senin için, ya da annenin fırlattığı terliğin koluna çarpması.
yıllar sonra aşık olmuş, acının başka boyutlarını da görmüşsündür.
derken onu görürsün, inanamazsın...
yanında eşi, kucağında çocuğu.
göbek de yapmış hafiften, saçlar ağarmaya başlamış...
seni gördüğündeki tebessüm aynıdır yalnızca.
yine kafana dokunur, yaşın kaç olursa olsun sen her zaman o ip atlayan küçük kızsındır onun için.
yanından ayrıldığında uzun süre gitmez tebessümün suratından, ne güzeldi...
