Hayvanları eğitilebilmesine göre seven bencil ve egoist insanların sevmediği hayvandır.
Duygusuzmuş, sevgisizmiş tartışılır. Durup dururken kucağınıza gelir türlü şebeklikler yapar, kendini sevdirir, yanınızda gırlayarak uyur.
Üstelik her kedi birbirinden farklıdır. Arkadaşımın kedisi eve gelen misafirlere tıslarken benimki asla rahatsızlık vermiyor hatta bazen sevdiriyor. Biri zeytin sever biri peynir. Bazıları çok usludur bazıları çok yaramaz. Hepsini kendisi yapan bi özellikleri ve hareketleri vardır.
Biz köpekleri de severiz ve asla böyle bi kıyas yapmayız. Fakat illa yapılacaksa ben de köpeklerin o yavşakça itaatkarlığından hoşlanmıyorum. Ne kadar saçma bir kıyas. Köpek bir kere küçük ırk da olsa sahibini koruma içgüdüsü vardır ama kedinin umrunda değilsinizdir çünkü bu onun doğasında yoktur. Kedinize tasma takıp yürüyüşe çıkamazsınız ama köpeğiniz de siz kitap okurken yumuşacık tüyleri ve kocaman gözleriyle size bakıp kucağınıza oturmaz.
Bu arada bir aslanı eğitebilirsiniz ama kediyi eğitemezsiniz. Bunun sebebi sürü davranışı geliştirmemiş bireysel bi hayvan olmasıdır.(detaya inmiyorum, genel sebep bu) Eğitime nasıl baktığınıza göre de değişir. Oturup kalkmayı öğretemeseniz de masanın üstüne çıkmasını istemiyorsanız bunu öğretebilirsiniz.
Saçma sapan kıyaslamalar yapmayın.
