Yalnız olan olmayan herkes birgün ölecektir zaten. Ayrıca kişi ölürken yalnızdır, o an orada bir tek kendisi ölür, çevrende yüz kişi olsa ne olur ölürken, daha da mı mutlu olursun? Ki birazdan o mutluluğun anlamı kalmayacaksa.
Edit: çevremde yalnız kalamayan insanlar var. Tabi yalnız kalamıyorum demiyorlar, zaten insan birkaç tanışıklığında anlıyor böyle kişileri. Genelleme yapmak istemem ancak genelde bu tür insanların sevgilileri ve arkadaşlık kurma sayıları çok fazladır. Bu tür bir tanıdığımın geçmişte 30'u aşkın sevgilisi olduğunu söylemişti ve bu kişi şu an sadece 20'lerinin ortasında. Bana saçma sapan ve hastalıklı bir durummuş gibi geliyor. Büyük ihtimal freud bu konunun üstüne birkaç bir şey söylemiştir.
