Yokluğu insanı hayattan soğutan, varlığı ise nerede olursanız olun sizi rahat ve huzurlu hissettiren davranış biçimi.
Elbette gereksiz yere çok samimiyetten, insanı bıktıran münasebetlerden bahsetmiyorum. Ancak insanlarla samimi bir muhabbet içerisinde olmak, günümüzdeki aşırı bireysellik ve içine kapanıklık sorunlarından biraz olsun sıyrılıp iyi hissetmenizi sağlıyor.
Örneğin bir keresinde metroda giderken yanımdaki bir abla kulaklığıyla müzik dinliyordu ve bir anda bana dönüp "bu şarkıyı biliyor musun bak ben çok severim melodisi çok güzel değil mi? " diyip kulaklığın tekini bana uzatmıştı. Ben de şarkıyı birkaç saniye dinledim ve aynı şekilde gülümseyerek, içimden gelen bir samimiyetle ona cevap verdim. Belki bu başka insanların hoşuna gitmeyebilir ancak onun bu davranışı beni hem şaşırtmış hem de gördüğüm samimiyetten dolayı mutlu etmişti.
Neyse. Samimiyeti unuttuğumuz bu günlerde daha çok samimi insanla karşılaşmanız ve içinizden geliyorsa insanlara samimi davranmayı unutmamanız dileğiyle.
