BenDe de yapısal olarak var olan, olabildigimce de babamın "senin havan güzel olsun" tavsiyesine uyarak azaltmaya çalıştığım şey. Havaya bakmaktan ziyade, işine gücüne daha çok odaklaninca etkisi azalıyor ister istemez
Yaz çocuğuyum, bayılırım güneşin beni yakmasina. O güneş ışınları ne kadar parlaksa ben o kadar mutluyum genelde.
Yalnız yazın da tatil yapmayıp eşek gibi çalışmak zorundaysaniz, bir yaz depresifligi de olabiliyor. Ben kütüphaneye tikildim, resmen hava alamıyorum; millet sanki Festivaldan festivale koşuyor gibi bir his.kisacasi (bkz: benim dışımda herkesin hayatı mükemmel düşüncesi)
Eylul' un gelmesiyle de böyle ışık azalıyor, havalar daha erken karariyor, yağmur soğuk filan insan ister istemez insan içedönükleşiyor. Havaya bakıyorsun bu ne biçim hava, hiçbir şey yapasim gelmiyor diyorsun. Ha güzel yanı yok mu var: sokaklar da bomboş olduğundan herkesin sizin gibi evde pinekledigini bilirsiniz. Şahsen engelleme yolum da kışın olabildiğince dışarıyı görebileceğim yerlerden uzak durmak, dışarıya pek bakmamak. Antalya ' da değil, 4 mevsimin yaşandığı bir ülkede yaşadığını kabul etmek.
