birden aklıma gelen efsane eser. sırf bu entry i yazıp, bu şahesere hakkını vermek için girdim sözlüğe...
bana dank diye yaşlandığımı hissettirdi.
çocuktum bu albüm çıktığında. yaşım 12-13 civarı sanırım, 90 lı yıllar... rahmetli olan bir ağabeyimizin siyah bir doğan slx arabası var, cengiz baba da yeni çıkarmış kaseti, sabahın ilk saatlerinde başlardı doğan ın içinde bu şarkı, akşama kadar son ses çalardı. ezberlememek mümkün değil...
ne zaman cengiz baba duysam çocukluğum ve rahmetli cüneyt abi gelir aklıma. şimdi bakıyorum da yaş almış başını gitmiş. gelmişiz neredeyse yolun yarısına...
