o dönemde daha cok duygusal filmlerin ya da tarkan filmleri ile kahramanlık öyküleri anlatılmakta ve her sarkıcı cıkarttıgı album için bir film çekmekteyken; ortama cok cok farklı bir boyut olan, herkesin içinde olan fakat dışarıya bir turlu cıkartmaya korkulan bir kavram dışarıya çıkartıldı.
aslında herkesin bildigi çogu kişinin yaşadıgı fakat her bahsedildiginde ayıp,gunah diye ustu örtülü bir kavramın artık beyaz perde de olması kimisi için co uç bir nokta iken kimisi için de geç kalınmış bir sektordu. yeni piyasaya girdigi için pazarın kaymagını 3-5 sanatçı aldı geri kalanlar yapsak mı yapmasak mı arasında gidip gelirken cogu da kendi sanat yasamına boyle bir golgeyi degil sokmak o sektorle anılmak bile istemedi.
fakat geriye bakıldıgıda ; aydemir akbaşın ne kadar beceriksiz biri oldugu , ali poyrazoglundan hiç bir zaman bir playboy olamıyacagını, sevda ferdag ın igrenç bir vicudu oldugunu ve kesinlikle ve kesinlikle işin içinde bir arap ( siyah oglan) olmadan bu gibi işlerin yurumiyecegini ögrenmemizden başka bir sey kalmamıştır.
edit:haa arşivdeki gülmek için sakladıgımız 3-5 video kaseti hariç
