tolstoy'un anna karenina'sını okurken levin'in aşkıyla harap olan, ruhsal travmalar yaşayan o duru güzelliğin(anna'nın) resmedilmesine de karşı durmuşumdur her zaman. raskolnikov'un sadık sevgilisi sonya'nın o cılız vücudunun portreleri süslemesine de muhalifim. küresel dünyanın içinde ruhsal metamorfoz geçiren bir böcek olan gregor samsa'nın dahi o halini merak etmedim. zira, insanın tahayyül dünyasından daha geniş bir sahne olamayacağına inanmıyorum. hz. muhammed'in de hz. isa'nın da ve ehli cümle güzel insanın da resmedilmesine bu yüzden karşı durmaktayım her zaman. birisi muhammed'in hoşgörüsünü ön plana alıp kafasında öyle bir portre yaratacakken, kimisi latife ederken tahayyül edecek peygamberini. kimisi askeri bir deha olarak hatırlayacakken o'nu bir diğeri torunun başını şefkatle okşayan bir tonton dede hayal edecek algı dünyasında. şimdi söyleyin bakalım hangi ressam o'nu resmedebilir benim onu beynimin içindeki milyonlarca sinir hücresini seferber ederek tahayyül ettiğim gibi?
