sıradan bir gözle gözlemle gayet normal bir hayat sürdürüyor gibiyim.
kafamın içindeki kaostan, çatışmalardan, isteklerden, istemediklerimden, unutmak isteyip sürekli hatırladıklarımdan kimsenin haberi yok.
bu durumları bir nebze olsun arkaya atabildiğim zamanlar ise gerçekten fiziksel ve zihinsel olarak meşgul olduğum zamanlar fakat limit o kadar yüksek ki, sadece unutmak için çabaladığım zamanlar çok başarılı oluyorum. çevre faktörü etkilidir diye düşündüm ve yurt dışında yaşamaya başladım. hiçbir şey değişmedi.
başarılı olmak istemiyorum. kafamın içindeki kaosun bitmesini istiyorum.
