Hayatta kalmanın ve daha sağlıklı bir şekilde yaşamanın belki de en kolay yolu.
Bu dünya kötü bir yer. Ne kadar çabalarsak çabalayalım fillere karşı savaşan karıncalardan bir farkımız olmayacak. Üzerinde yaşadığımız dünya bizi taşıdığı yere kadar gideceğiz ve bir gün o kutlu son geldiğinde huzurun kendisi ile tanışacağız. En azından öyle umuyorum çünkü elimden başka bir şey gelmiyor.
Diğer bir konu ise yaşadığımız bu cehennem hayatındaki tek gerçek olan ölümle yüzleşmemiz. Belki sinsi bir yılan gibi ya da kollarını açmış şefkat dolu bir anne gibi bekliyor olabilir. Her nasıl olursa olsun bu yolun sonunda bizi bekleyen son durak ta kendisidir.
Bu filmin sonunda ölüm varken unut etmenin ya da planlı bir şekilde yaşamanın; hepsinde öte geleceği şekillendirmek için üstün bir çaba sarf etmenin gereğini anlayamıyorum. Buna ister tembellik deyin, ister umursamazlık.
Ben sadece rüzgarın bir o tarafa bir bu tarafa götürdüğü yaprak olmayı seçmek istiyorum. Nihayetinde buradan göçüp gittiğimde hiçbir şekilde izim dahi kalmayacak.
