Düşünce ilmimde baktığımız zaman. Allahın tanımı tasvir bizlere göre kısır kalacaktır. Şimdi ki insanlar Zeus posedion için insan tasvir yaparlar. Hatta tüm tanrılar için insan tasviti yapma gibi bir fantazi kapısı açık insanlarda. Ancak bu insanı kısıtlı kılıyor.
Bu yüzden söyle düşünün üç boyutlu bakışta, dört boyutlu evrende sizlerin tanrı motifli ancak gördüğünüz kısım ile mümkündür. Bu yüzden tanrı sürekli sizin zihniniz de gonderdigi peygamber gibi gelmektedir. Öyle ki bazıları bunu abartarak, tanrı ile güreş tutmak hatta onun oğlunun olduğunu iddia edecek kadar insanı vasıflara indirgemişlerdir. Hatta Kurani Kerim'de kızları allaha erkeleri ise kendinilerine ayıran bir kavimden mahsedilmistir. işte tüm bunlar insanın tamamen kısıtlı fikirler içinde bir ego arayışından farksız olmaktadır.
Gel gelelim, tanrı için tasvir etmek kelimesi bize göre mümkün değil değildir. Mümkündür ancak bunu anlamak için bir parçaya değil parçanın bütününe bakmak gerekmektedir.
Kuantum da çift yarık deneyinde; elektron harekatlerinin izlendiği ve izlenmediği sırasında oluşan farklılık bir tür tanrının görünmeyen yanıdir. Bunu görmek imkansız değildir, ancak görmek için bakış acısını degistirmek gereklidir. Dolayısıyla her parça allahı ifade eder ve kanıtlar ancak hiç bir zaman parça tek değildir. Bütüne vardıkça tanrı kendini şekillendirir. Bu bir tür motif olabilir. Motifi üç dört beş boyut veya boyut dışı olarak ele alabilirsiniz. Ancak sonuç hep aynıdır. Tanrıya vardığıniz zaman her şey birleşir ve onu oluşturur. Bu da onun tek ve bir olduğunu ispatlar.
Yani siz bir damlasınız, okyanusa gidene kadar şekilden şekile girirsiniz nehirler, kantonlar,akarsular derken sonuç okyanus olur
Ve artık ne damla vardır neden nehirler.
Doğrusu muhakkak insan Tanrıdan bir parçadir. Ancak tanrı olabilecek kadar tek ve bir değildir.
