kötüdür, zayıf ve yitik hissettirir. sabah gözünü açar açmaz telefonun sesini açıp günlerdir başvurduğun ilanlar için arayan olur mu diye beklemek, kahvaltını ederken kariyer sitelerine bakmak, ilanları hatta firmaları artık ezberlemek, hasbel kader gidilen bir görüşme olumlu geçtiyse hemen bir şekilde birisini devreye sokmaya çalışmak falan yorucu işler, 8 aydır başımda bu illet, ve 2. defa yaşıyorum bu kadar uzun süreli bir işsizliği. ocak ayında izmir'e ilk kez bu kadar kar yağıp yolların kapandığı o günler vardı ya, işte o günler ben yakınımda ne kadar fabrika varsa hepsine gidip tek tek cv dağıttım elden, deli misin dediler bana bu havada geliyorsun. evet deliyim.
ama şöyle de bir husus var;
bakın bu ülkede gözle görülmeyen kitaplara yazılmayan ama uygulamada olan bir ayrım vardır, tahsilli insanlar %90 beyaz yaka olarak ve nispeten kalifiye sayılabilecek, yükselebilecekleri işler yaparlar veya yapmaları beklenir çünkü bu yıllardır böyle süregelmiştir, lise veya altı mezunu halk ise zaten kendi kaderine boyun eğdiğinden "okumadık" diye durumunu kabullendiğinden genelde mavi yaka olarak çalışır, beklentileri de çok büyük olmaz ne iş yerinden ne de hayattan.
kesinlikle bir ayrım yapmıyorum yapmam da beyaz-mavi yaka arasında, ki önceki çalıştığım fabrikada beyazlardan çok mavi yakalar ile muhattap idim, beni de çok severlerdi sağolsunlar, çünkü ayda 3 milyar alıp tüm gün morhippo, trendyol sitelerini gezen, özel üni mezunu bir pazarlamacıdan çok daha fazla değerleri vardı gözümde, çünkü somut bir emek harcıyorlardı, hem de her gün, 10 saat, mesai de cabası. lakin bu hep böyle gelmiş, böyle de gider. kimse kendine yalan söylemesin, ben de dahil üi mezunu hatta yüksek lisans yapmış bir insan, depocu ya da şöför, işçi vs olarak çalıştırılmaya uygun değildir, nasıl olsun ? tamam akıllı adam, altından kalkar, ama -cidden gerizekalı falan değil ise- potansiyelinin belki de %5'i %10'unu kullanacaktır, bu da er kişiyi derinden sarsıp mutsuz edecektir. ortada ciddi anlamda zaruri bir durum yoksa, okul mezunu insanlar hep daha düzenli, iyi maaşlı ve kendi gibi insanlarla muhattap olabileceği işlerde çalışmak ister. ama öyle kısır ve boktan bir dönemdeyiz ki, bu tarz pozisyonlar çok az, en azından yaşadığım şehir için. ve böyle işlerde çalışan insanlar da iş değiştirmiyor ki yer açılsın birisi de yerine işe başlasın. beklemek düşüyor sadece bize.
bizim nesilin (88 ve sonrası) cenabetliği, tam da bu hükümet döneminde okulu askerliği vs. bitirip hayata atılmamız olmakta. o kadar sığ ve kısır bir dönemden geçiyoruz ki, haberlerde falan sözü edilen iş olanakları kandahar'da mı türkiye'de mi belli değil, buradaysa neden göremiyoruz ? ya da sadece belli bir kesime mi hitap ediyor ? (ki bence öyle, sadece işçi sınıfına çalışıyor hükümet).
velhasıl, izmir'de ihracat-ithalat yapan bir firmada çok rahat çalışabilirim operasyoncu olarak, baştan sonra her türlü şeyi halledebilirim, 2 yabancı dilim var sağ ve sol kolum gibi ikiside. yardımcı olabilecek varsa özelden yazabilir.
