8.
-
çünkü televizyonlarda rock starlarını, futbolcuları, oyuncuları izleyip onlara özenerek büyüdük.
ileride onlar gibi olacağımızı, onlar gibi yaşayacağımızı düşündük.
evde, okulda sikko sikko başarılarımıza verilen büyük ödüller ve tebrikler; bize hayatın kolay olduğunu düşündürttü.
ama büyüyüp işlerin hiç de düşündüğümüz gibi olmadığını gördüğümüzde amına koyayım dedik.
ayda maksimum 3-4 bin lira için götümüzü yırttığımızda, her gün realiteden dayak yiyen hayallerimizin içler acısı halini gördüğümüzde sinirlendik.
sinirimizi nereye yönlendireceğimizi bile bilemedik. kendimize sinirlendik, ailemize sinirlendik, sisteme sinirlendik, hükümetlere sinirlendik, tanrıya sinirlendik.
ve ne kadar sinirli olursa olalım bir sike yaramadı, biz de üzüldük ve mutsuz olduk.
mutsuzuz çünkü yaptığımız hiçbir şeyin bu sikten düzeni değiştiremeyeceğini farkettik.
mutsuzuz çünkü; kaybetmeye mahkum olduğumuz bir hayatta kazanmaya programlı büyütüldük.
