sistemin bir parçası olmayı reddettikçe insanlar tarafından dalga konusu oluyorsunuz. sokağa bakıyorum aynı tip adamlar aynı tip kızlar aynı kıyafetleri giyen aynı müziği dinleyen, aynı şeyi izleyen insanlar görüyorum. işin ilginç yanı bunlara ayak uydurmanız halinde o kitle tarafından saygı görüyor olmanız. kim takar o kitlenin saygısını diye düşünüyorsanız da düşünmekle kalıyorsunuz çünkü her yer onlarla dolu. alışveriş merkezi gezmekle, sabah akşam mağaza mağaza dolaşıp kıyafet seçmekle dünyanın en mutlu insanı oluyorlar. bunları görünce hakikaten tüm insanlığın birilerinin istediği gibi yaşayıp onları zengin etmekten başka birşey yapmadıklarının farkına varıyorsunuz. bunun farkına varmak çokmu zor diye düşünüyorsun, ne kadar kör edilmiş insanlar, ne kadar basit ne kadar sıradan yaşıyorlar diye şaşırıyorsun.
günde 8 saat uyuyorsun (ki 60 yıllık ömürde 20 yıl eder), üç kuruş paraya haftada 6 gün sabah akşam çalışyorsun, tuvalet yemek gibi durumları saymıyorum bile haftada bir gün hayatını yaşaman için sana süre verilmiş, onu da becerebilirsen. bu şartlar altında aile kurup bireyler yetiştirmen bekleniyor. bunun için mi herşey diye düşünüyorsun düşünmekle kalıyorsun. koca koca çarkların arasında bir kum tanesi olduğunun farkına varıyorsun.
yazacak çok şey var sözlük başlığı gördüm dertlendim...
