Atatürk’ün sağlık durumunun iyice bozulduğu 1938 sonbaharında ismet inönü’nün gönderdiği şu mektup, iki kader arkadaşı arasındaki dostluğun, bazı iniş çıkışlara rağmen hâlâ nasıl muhabbetle devam ettiğinin bir göstergesiydi: Sevgili Atatürk! Muhterem Celal Bayar bana sizin selamınızı getirdi. Çok sevindim. Sizin bir an evvel sağlığınıza kavuşmanız yegâne ve samimi dileğimdir. iki mübarek ellerinizden, sevgili ve can verici yüzünüzden, doymadan binlerce öperim, sevgili Atatürk, büyük Atatürk, velinimetim Atatürk! Atatürk ile inönü, 1937 yılında aralarında çıkan bir tartışmanın ardından anlaşarak, başbakanlığa Celal Bayar’ın gelmesinin daha uygun olacağına karar vermişlerdi. Böylece ismet inönü, 12 yıldır oturduğu başbakanlık koltuğunu 25 Ekim 1937’de bırakmış ve bir süre dinlenmeye çekilmişti. Bu olaydan sonra Atatürk ve inönü arasındaki görüşmeler seyrekleşmiş, Atatürk’ün 1938 ilkbaharında istanbul’a gidip sağlık sorunları nedeniyle orada kalması da, buluşmalarını biraz daha güçleştirmişti. Tüm bu engellere rağmen iki eski arkadaş, sürekli olarak birbirlerinden haber alıp durumlarını takip etmeyi sürdürdüler. Celal Bayar, Dr. Tevfik Rüştü Aras, Salih Bozok ve Sabiha Gökçen, bu dönemde aralarındaki haber alışverişinin başlıca kaynaklarıydı. inönü’nün bu dönemde yazıp gönderdiği her mektup, Hatıralar’ında da yazdığı gibi, “amansız bir hastalık içinde mustarip yatmakta olan bir yakına yazılmış bağlılık ve sevgi mektupları”ydı.
