30 yaşındaki bir insana amca diyen bünye, muhtemelen 11-12 yaşlarındadır.
siz daha portakalda vitamin bile değilken, biz hayattan keyif almayı biliyorduk gençler.
bizler sizin yaşınızdayken sanat üretiyorduk, müzik yapıyorduk, felsefe yapıyorduk, şu ülke için katma değer sağlıyorduk. şaka değil herkesin bir fikri, bir üretimi, bir ideolojisi vardı. hayattan beklentilerimiz vardı.
kısmen gerçekleştirebildik, kısmen yapamadık.
dönüp size bakalım şimdi:
zaten tüketim toplumu olmuşsunuz. hayattan beklentiniz sıfır. sürekli melankolik haller. bilmediğiniz, inanmadığınız, sırf ortam var diye takip ettiğiniz ideolojilerde boğulup hırçınlaşıyorsunuz. çıkış yolunuz da yok. çünkü üretmiyorsunuz.
çok değil, bir kaç saat sonra sol frame'de açılan başlıklara şöyle bir göz atın, ne demek istediğimi kolaylıkla anlarsınız.
