camımın kenarındaki soluk renkli masamdan ayrılmak istiyorum bu gece. gitmek istiyorum buralardan. sabah başka yatakta uyanıp, yüzüme hep aynı yerden vuran güneşi farklı yerlerden selamlamak... farklı yönünden kalkmak istiyorum yatağın . mor odama umutlu bakmak istiyorum, duvara dokunuyorum, soğuk... elimde ter... hafif titrek...odam ise; her zaman ki gibi yerinde, derli toplu, dağınıklık yok. odam bile sıradan. bir gün gibi. dağıtmak istiyorum odamı, gitmek ihiyacı gibi dağıtma ihtiyacı duyuyorum. alışagelmişin dışında istiyorum ve yatağıma uzanıyorum. mutluyum hayatımdan, çünkü " mum ışığında görmeye de alıştı gözlerim, yüz mumluk çıplak ampülde kamaşmamaya da." *
