insanoğlu türlü türlüdür. Kimisinin her şeyi olmasına rağmen yine de gözü dışardadır. Kimisini de hayatında yaşadığı her türlü olumsuzluğa rağmen bir yanlışın içinde bulamazsın. insan hayatta başına ne geleceğini bilemez. Her türlü titizliğe ve dikkat etmesine rağmen Hasbel kader böyle bir durum vuku bulmuş olsa bile, yine de edebini terketmez namusununu muhafaza edebilirse -ki bu cidden zor bir iştir- o taktirde ölse şehittir o insan. Sıdkı sadakatinden dolayı. Şayet aksini yaparsa hem kaybeder hem gözden düşer hemde sorumluluktan yakasını kurtaramaz. Hata yapıp nefsine uyar haram işlerse şayet. Mahvettiği yıktığı darmadağın ettiği kendisinin ve karşı tarafın ailesi eşi çoluk çocuğudur sonuçta. Üstelik gizlese bile gün gelir Bu asla gizli de kalamaz. Meydana çıkar. Aleme rezil rüsvay olur. Şerefini iki paralık eder. insan içine çıkamaz. Toplum tarafından dışlanır. Cinayet katil bela da işin cabasıdır.
o nedenle insan, çizgiyi aşmamalı. Haddi hududu sınırları kırmızı çizgileri geçmemelidir. Fazla haşir neşir olmak fazla yüzgöz olmak, çok sıkı fıkı olmak, adaba riayet etmeden görüşüp konuşmak, senli benli olmak insanın yoldan ve raydan çıkmasına zemin hazırlar. Sonuçta herkes nefis sahibidir. Nefs ise insana kötülükleri ve haram işleri güzel gösterir. Çirkin işleri emreder. Ayrıca Aynı şey kendi başına da gelebilir sonuçta. Bu dünya etme bulma dünyasıdır. Başkalarının karısını kızını ayartıp yoldan çıkartan birisi, bu çirkin fiilin cezasını daha dünyada iken görür ve yaşattığını yaşamadan ölmez. illaki bi yerinden çıkar. Acısını mutlaka çeker.
