bir sürü yazar arkadaşımız güzelce tanımlamışlar olayı. bense bir 80 lerin sonu ve 90 ların başı itibariyle çocukluğunu yaşanış biri olarak belirtmeliyim ki bu sözün duyulabilmesi için en az bir baba ve babanızdan yaklaşık 20 metre uzakta bir at olması gerektiğini düşünürdüm. cüneyt arkının filmlerinde henüz babası öldürülmemiş ve kendisi ergenlik çağında bir genç iken bolca telaffuz edilirdi bu olay. evlat hızlıca koşar atına biner ve babası arkasından seslenirdi deli oğlan diye.. bu güne kadar neyin sırtına bindiysem yada her kim sırtıma bindiyse babam bana öyle bir şey demedi. zaman zaman asla yiğit bir türk genci olamamış olmamnın ezikliğini yaşarım. ezilirim, büzülürüm. (bkz: anüs)
