Manyetik rezonans görüntüleme (MRI), aynı zamanda nükleer manyetik rezonans görüntüleme olarak da bilinir.
insan vücudunun ayrıntılı görüntülerini oluşturmak için kullanılan bir tarama tekniğidir.
Manyetik rezonans görüntüleme (MRI) testi genellikle bir MRI teknisyeni tarafından yapılır.
Resimler genellikle bir radyolog tarafından yorumlanır. Bir radyolog görüntülere bakar
ve test sonuçlarınızla birlikte doktorunuza bir rapor gönderir.
Ancak kendini yetiştirmiş bazı doktor da bir MRI taramasını yorumlayabilir.
Taramada, vücudun X-ışınları, BT taramaları veya ultrason ile iyi görülemeyen kısımların
görüntülerini oluşturmak için güçlü bir manyetik alan ve radyo dalgaları kullanır.
doktorlar, tarama ile eklemlerin, kıkırdakların, ligamanların, kasların ve tendonların içini görme olanağı yakalar.
bu sebeple bu tarama tekniği spor sakatlıklarını tespit etmede doktorlara büyük kolaylıklar sağlar.
MRI ayrıca, iç vücut yapılarını inceleme, inme, tümör, anevrizma, omurilik yaralanmaları,
multipl skleroz, göz veya iç kulak problemleri gibi çeşitli bozuklukları teşhis etmek için de kullanılır.
Ayrıca, beyin yapısını ve fonksiyonunu ölçmek için araştırmada da yaygın şekilde kullanılmaktadır.
New York'ta, North Shore Üniversitesi Hastanesi'nde radyolog olan
Dr. C. Filippi, MR'ı o güçlü kılan şeyin, aşırı yumuşak doku ve anatomik ayrıntıları görüntülemesinden ileri geldiğini bildirmiş olup ayrıca MR görüntülemenin en büyük yararının diğer görüntüleme teknikleriyle karşılaştırıldığında
(CT taramaları ve x-ışınları gibi), radyasyona maruz kalma riskinin söz konusu olmadığını da belirtmiştir.
Bir MRI sırasında, vücudun belirli bir bölümünün taranması için makinenin halka şeklini andıran
deliğine kayan hareketli bir masanın üzerine mrı çekilecek olan bir kişinin uzanması istenir. makinenin
kendisi kişi etrafında güçlü bir manyetik alan oluşturur ve radyo dalgalarını bireyin vücuduna yönlendirir.
Bu esnada kişi manyetik alanı veya radyo dalgalarını hissetmeyecektir, bu nedenle prosedürün kendisi ağrısızdır.
insan vücudu çoğunlukla sudur.
Su molekülleri (H2O), manyetik alanda hizalanan hidrojen çekirdeği (protonlar) içerir.
Bir MRI tarayıcısı, proton "spinleri" hizalayan çok güçlü bir manyetik alan (yaklaşık 0,2 ila 3 teslalık, ya da tipik
bir buzdolabı mıknatısı gücünden yaklaşık bin kat daha fazla) uygular.
Tarayıcı ayrıca, değişen bir manyetik alan yaratan bir radyo frekansı akımı üretir.
Protonlar manyetik alanın enerjisini emer ve spinlerini ters çevirirler.
manyetik Alan kapatıldığında, protonlar devinim olarak adlandırılan bu süreçte, normal dönüş hızlarına yavaş yavaş geri dönerler.
dönüş işlemi tarayıcıdaki alıcılar tarafından ölçülebilen ve bir görüntüye dönüştürülebilen bir radyo sinyali de üretir.
yani bu süreç içerisinde ölçülebilen bir enerji yayılır; bu şekilde farklı dokuların haritası çıkarılır ve insan vücudunu görüntülenebilir.
Farklı vücut dokularındaki protonlar farklı hızlardaki normal dönüşlerine geri döndüğü zaman, tarayıcı çeşitli doku türleri arasındaki ayrımı yapabilir.
Farklı vücut dokuları arasında kontrast üretmek için tarayıcı ayarları değiştirilebilir.
Farklı açılardan görülebilen 3 boyutlu görüntüler üretmek için ilave manyetik alanlar kullanılabilir.
Bununla birlikte, tarama sırasında çok yüksek bir ses çıkabilir (tıpkı bir balyozun sesini andıran gürültülü bir ses)
çünkü Manyetik alanların sürekli olarak ters çevrilmesi, yüksek tıklama veya bip sesleri üretir;
bu yüzden insanlara genellikle müzik dinlemek için kulaklıklar verilir
veya şiddetli sesin azaltılmasına yardımcı olabilecek kulak tıkayıcıları verilebilir.
Kapalı yerlerde klostrofobik hisseden insanlar ve küçük çocukların, tarama sırasında rahatlaması veya uykuya dalması için onlara sakinleştirici ilaçlar verilebilir, net görüntü elde etmek için mümkün olduğunca sessiz ve hareketsiz kalmak önemli bir husustur. aksi halde Hareket etmek görüntüleri bulanıklaştırabilir.
Bazı hastanelerde, geleneksel bir makinede bulunan tünel benzeri tüp yerine yan bölmeleri açık olan bir MRI makinesi olabilir. Bu yan bölmeleri açık olan tarayıcı makinalar, kapalı ve baskılanmış alanlardan korkan insanlar için yararlı bir alternatif olabilir. ancak Açık bir MRG'den alınan resimler, standart bir MRI makinesinin alacağı resimlerden daha iyi olmayabilir.
Amerikan Aile Hekimleri Akademisine göre, taramanın kendisi ortalama olarak 30 ila 60 dakika sürebilir. pek görülmese de bu süre bazı hallerde 120 dakikaya da çıkabilir.
Manyetik rezonans görüntülemenin birçok yöntemi vardır, ancak bu görüntüleme yöntemleri içerisinde en yaygın olanlar difüzyon MR ve fonksiyonel MR (fMRI) yöntemleridir.
Difüzyon MRG
Diffusion MRG'nin yaklaşık 15-20 yıl civarında bir kullanım geçmişi vardır.
Bu MR görüntüsü, su moleküllerinin vücut dokuları boyunca nasıl dağıldığını ölçer.
belirli hastalık süreçleri - felç veya tümör gibi- bu yayılımı kısıtlayabilir.
bu nedenle difüzyon mrg yöntemi bu hastalıkları teşhis etmek için sıklıkla kullanılır.
Fonksiyonel MR
Yapısal görüntülemeye ek olarak, MR da beynin fonksiyonel aktivitesini görselleştirmek için kullanılabilir.
Fonksiyonel MR veya fMRI, beynin farklı bölümlerindeki kan akışı değişimlerini ölçer.
Beyin yapılarını gözlemlemek ve beynin hangi bölümlerinin kritik işlevlere sahip olduğunu belirlemek için kullanılır.
Fonksiyonel MRG, bir kafa travması veya Alzheimer hastalığından gelen hasarı değerlendirmek için de kullanılabilir.
FMRI nörobilimde özellikle kullanışlıdır, Beyni nasıl çalıştığını öğrenerek gerçekten devrim yaratır.
MRG güvenliği
Bugüne kadar, 150 milyondan fazla hastada MR muayenesi yapılmıştır.
Her yıl yaklaşık 10 milyon hasta MRG prosedürüne tabi tutulmaktadır.
Uygun güvenlik tedbirleri alındığı sürece MRG'nin son derece güvenli olduğu belirtilmiştir.
Genel olarak, MRI prosedürü ağrı oluşturmaz ve herhangi bir türde bilinen kısa süreli veya uzun vadeli doku hasarına neden olmaz.
Röntgen veya CT taramaları gibi diğer görüntüleme yöntemlerinin aksine, MRI iyonize radyasyonu kullanmaz.
MRG gebelik sırasında fetusu görüntülemek için gittikçe artan bir şekilde kullanılıyor.
ve fetüs üzerinde herhangi bir olumsuz etki göstermediği belirtilmiştir.
Yine de prosedürün riskleri olabilir ve sağlık kuruluşları MR'ın, tanının ilk aşamasında kullanılmasını önermemektedir.
Çünkü MR'da güçlü mıknatıslar kullandığı için; kalp pili, yapay eklemler, yapay kalp kapakları,
koklear implantlar, metal plakalar, vidalar veya çubuklar gibi her türlü metal implant için tehlike teşkil eder.
implant manyetik alanda hareket edebilir veya ısınabilir.
geçmiş yıllarda Kalp piliyle MRI taramasından geçen bazı hastalar ölmüştür. hastalara tarama yapılmadan
önce vücudunda implant bulunup bulunmadığının sorulması gerekir.
Tarayıcının güçlü manyetik alanı, "ferromanyetik" nesneler olarak bilinen bazı metalik nesneleri çekebilir
ve böylece MR sisteminin merkezine doğru nesnelerin büyük bir kuvvetle ani hareket etmelerini sağlar.
Bu durum hastlaar için bir risk oluşturabilir, Bu nedenle ferromanyetik nesnelerin MR sistem odasına girmesini önlemek için büyük özen gösterilmelidir.
Saatler, takılar ve metalik ipler veya tutturucular içeren kıyafetler de dahil
olmak üzere metalik nesneleri bir MRI testinden önce üzerinizden çıkarılması önemlidir.
