eğlence anlayışları iki lahmacun yiyelim, dini kasetler izleyelim ile sınırlıdır. muhabbetleri de bir yerde tıkanır. dini sınırlar ile çevrilmiştir konuşacakları. bu yüzden hep bir otokontrol , hep bir sıkıntıdayım havası vardır konuşmalarında. iyi espri de yapamazlar. hem espri yapma gereği de duymazlar. böyle cemaat ortamını yakaladıklarında huşu içerisinde hareket ederler. bir şeyler anlatırlar, dinlersiniz... dinlersiniz... ötesi yok işte. siz bir şey söyleyince dini süzgeçten geçirip caiz olduğu onayını alıp ondan sonra tepki verirler. bu reaksiyon süresine kadar yine bir sessizlik oluşur. bol es vardır. böyle durup dururken "çok şükür..." diyesiniz gelir.
dinciler gerçekten de çok sıkıcı insanlardır. konuştuklarında daha da sıkıcı olurlar.
