Köken olarak her ne kadar yunanca bir kelime olup mutluluk anlamına gelse de felsefede farklı bir öğretiyi tanımlamak için başka bir formu kullanılır.
Aristoya göre bu kelime sonsuz mutluluk anlamındadır.
Yani basit sıradan kısa süreli hazların verdiği mutluluklar değildir.
insanın vicdan durumunu ve hassasiyetini şekillendirmek ve korumak adına doğrudan ilkeleştirdiği değerlerlerin bütünüdür.
Temiz bir vicdanın sürekliliğinden gelen mutluluklar eudaimoniayayı sanırım biraz daha iyi açıklayabilir.
Bu süreklilik hali içinse değerler ilkeler şarttır.
Değerlerin ve ilkelerin gıyabınızda dahi saldırıya uğraması bu kavramı etkiler, Yani mutlu sayılmazsınız.
Bir örnekle açıklayacak olursak: hayatında hayvanlarla ilgilenmeye, yardıma; onların sorunlarına, haklarını korumaya yer vermiş bunların sorumluluğunu yüklenmiş bir insan bu sayede belli başlı değerler oluşturmuştur kendine. (Toplumlar da böyledir)
Bu insan böyle yaşadığı sürece mutludur eudaimoniasını güçlü tutar ve tatmin olur.
Fakat bu insan öldükten sonra ne zaman bir hayvana eziyet edilirse ne zaman bir hayvanın hakkı ihlal edilirse kötülüğe maruz kalırsa bu kişi ölmüş dahi olsa eudaimoniası bundan etkilenir hatta olumsuz etkilenir.
Olumlu veya olumsuz etkilenmesi önemli değildir bunlar görece içeren kavramlar olabilir ama asıl önemli olan bu öğretide eudaimonianı olumlu da olsa olumsuz da olsa etkilenmesidir.
Ayrıca bu sebepten dolayı sizin sonsuz mutluluğunuz yani eudaimonianız çoğu zaman bir risk odağındadır.
Bundan ötürü etkilenmemesi açıkçası mümkün değildir.
