murathan mungan taptığım bu adam yine yapmış yapacağını, kelimelerin kendisine nasıl itaat ettiğini bize bir kez daha göstermiş. elimden bırakamıyorum ben bu kitabı, bitirdiğim öyküleri tekrar tekrar başa dönüp okuyasım geliyor ve doğal olarak kitap bitmiyor, zaten bitmesini isteyen de yok.. en sevdiğim ise trabzon burması oldu, içimi acıttı hemde çok.. mungan yine farkını ortaya koymuş, kadından kentleri, kentlerin kadınlarını yazmış. sorasım geliyor, beni tanısaydı hangi kentin hikayesine yakıştırırdı acaba?
