Gündüzleri; mavilik ve umut görmek için.
Geceleri; karanlık ve geceye karışıp dertlenmek için.
Kapalıyken; yağmur damlaları ve bizim yerimize bağıran gök gürültüsü için.
Akşamüstü; güzel olan her şeyin bittiğini görmek için.
Sabaha karşı; her günün yeni bir başlangıç olduğunu bilmek için.
