Her an benimle yaşayan korku. Çözümü olmayan kaybedişle sorunum; ölümle.. "Aileme bir şey olacaksa ya bana da olsun ya da önce bana olsun" çocuk yaştan beri ettiğim en düzenli ve belki de en bencilce dua.
Edit: ben hep en çok ailemi sevdim sanırım, anne, baba, abi. Sevgililer, akrabalar, arkadaşlar varolsunlar ama hiçbiri ne babam ne annem ne de abim olabilecekler.